Verdrietige dochter schreef:
>
> Mijn moeder wordt nu tweeëneenhalf jaar verzorgd in een
> verpleeghuis. Moeder is niet dement, maar psychisch niet in
> orde en daarom soms onhandelbaar. Ze loopt niemand in de weg,
> want dat kan ze niet meer. Vaak tref ik haar aan met een
> bevuild gezicht en vieze randen onder haar nagels (nog van
> het middageten), ineengedoken in haar stoel. Dan ga ik haar
> eerst verzorgen.
> Vandaag zag ik dat ze een loopneus en ontstoken ogen had en
> blauw zag. Verder had ze behoorloijk dikke enkels. Na mijn
> opmerking daarover werd er laconiek door het verzorgende
> personeel gereageerd. Moeder is het afgelopen jaar nl. twee
> keer met spoed opgenomen geweest. Men had toen niet verwacht
> dat ze het zou halen en terug zou keren. Ze hadden haar
> eigenlijk al afgeschreven, want haar naambordje was al van de
> slaapzaal verwijderd. Die blauwzucht doen ze dan ook niets
> aan en ik weet niet wat ik daarvan moet vinden. Ik heb verder
> weinig ervaring met verpleeghuizen. Hoort daar geen arts naar
> te kijken?
> Verder is er het beleid om bewoners zolang mogelijk ‘op’ te
> houden, d.w.z. ook als ze niet lekker of ziek zijn. De
> voordelen begrijp ik wel, maar als mijn moeder aangeeft dat
> ze naar bed wil (ze is ook zichtbaar niet in orde), mag dat
> niet. Ik vind het moeilijk om me met het beleid te bemoeien,
> maar het maakt me heel verdrietig en ik zit me nu thuis op te
> vreten van ergernis. Wát een lijdensweg in zo'n verpleeghuis.
> Wat kan ik doen?
>
> Ps Twee weken geleden had ik al gevraagd of mijn moeder door
> de huiskapper kon worden geknipt. Dat is nog niet gebeurd.
Beste dochter,
ik las jouw verhaal en er zijn zeker stappen die je kunt ondernemen zonder je eerst met het beleid te bemoeien. zelf ben ik werkzaam als verpleegkundige in een verpleeghuis. Ten eerste als jouw moeder is opgenomen op een psychogeriatrische afdeling of als zij psychische problemen heeft, is zij opgenomen onder de BOPZ (wet bijzondere opnemingen psychiatrische ziekenhuizen) mensen die b.v. dementerend zijn zijn ook opgenomen onder deze wet. deze wet bepaalt dat er ieder half jaar een zorgplanbespreking moet plaatsvinden, hierbij is een vertegenwoordiger van de familie aanwezig, iemand van de afdeling en de behandelend arts. In deze zorgplanbespreking worden afspraken
gemaakt en vastgelegd, je kunt tijdens zo'n bespreking duidelijk maken dat jij wilt dat je moeder wekelijks naar de kapper gaat, of dat ze s'middags een middagdutje doet. Deze afspraken worden op schrift gesteld, ondertekend en moeten nagekomen worden, als het verpleeghuis dit niet doet is dit in strijd met de BOPZ en kun je er wat tegen doen. Ook is het verpleeghuis verplicht om beleid af te spreken over behandeling bij ziekte, wel insturen, niet insturen naar ziekenhuis etc, als 1e contactpersoon hoor jij van alles op de hoogte gehouden te worden, dus ook als jouw moeder ineens een blauw ziet, je mag dan gerust zeggen dat je hier graag een arts over wilt spreken. Als er een ongeval is gebeurt hoort het verpleeghuis hier melding van te maken en jouw ervan op de hoogte te stellen, als dit niet is gebeurt kun je terecht bij de klachtencommisie, die is verplicht hier wat mee te doen, Je moet niet bang zijn dat je moeder hierdoor slechter behandeld wordt, het is namelijk de enige manier om dit soort behandeling te voorkomen.
Wel wil ik uitdrukkelijk vermelden, dat heel vaak de wil er wel is maar dat de mogelijkheden er niet altijd zijn. De werkdruk is vaak erg hoog , veel ziekmeldingen, hierdoor onbekende oproepkrachten die op een afdeling werken, waardoor afspraken vaak niet doorgegeven worden. Er wordt verwacht dat verzorgenden en verplegenden steeds efficienter werken, steeds meer papierwerk moeten, waardoor er minder tijd is voor de patienten en dit met steeds minder personeel. (tip: lees het boek:In de wachtkamer van de door door Anne Mei Tei)
groet.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
