Informatie eerstelijns familie

  • Tirza van den Elshout

    Mijn vader woont sinds 2002 in een verpleeghuis.

    Tot voor 2 maanden was ik de eerste contactpersoon, en als er iets met mijn vader aan de hand was, werd ik meteen gebeld, waarna ik mijn broertje meteen belde.

    Sinds enige tijd hebben mij broertje en ik besloten geen contact meer met elkaar te hebben, behalve over onze vader (onze ouders zijn gescheiden).

    Als eerste contactpersoon bleef ik hem dus op de hoogte houden als er iets ernstigs met papa was.

    Twee maanden geleden belde mijn broer mij met de mededeling dat hij eerste contactpersoon was. Ik ben hier niet over geïnformeerd door het afdelingshoofd, noch heb ik daarvoor een handtekening moeten zetten.

    Hij beloofde mij dat hij mij net zo goed op de hoogte zou houden als ik dat bij hem deed.

    De praktijk wijst helaas iets anders uit.

    Momenteel is papa erg ziek, men weet niet wat er aan de hand is.

    Gisteravond belde ik, voor ik wilde gaan slapen, de verpleegunit om te vragen hoe het met papa ging. Tot mijn grote verbazing kreeg ik als antwoord dat ze mij geen inlichtingen mochten verstrekken, omdat ik geen contactpersoon ben!

    Dat ik zijn dochter ben doet er blijkbaar niet toe.

    Vanmiddag en vanavond heb ik gesprekken gehad met meerdere leidinggevenden, die mij niet meer konden vertellen dan dat het tegen de wet in zou zijn als zij mij informatie zouden verstrekken.

    Ze konden me echter geen van allen de wet die daaraan ten grondslag ligt geven.

    Het komt er dus op neer dat ik, als zijn kind, in het ongewisse blijf over de toestand van mijn vader.

    Natuurlijk zie ik hem iedere dag, maar hij is te ziek om iets te vertellen.

    Mijn vragen zijn dan ook:

    - Kan iemand zomaar ‘contactpersoon-af’ worden gemaakt, zonder enige vorm van overleg?

    - Kan een verzorgende weigeren mij informatie te verschaffen over de toestand van mijn vader? Als dat zo is, wil ik graag weten welke wet daaraan ten grondslag ligt.

  • Nelleke

    Wat een nare situatie Tirza, ik kan me voorstellen dat je daar heel ongelukkig mee bent. De wet waar de leidinggevenden op doelden is de Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst. (WGBO) Deze wet is op zich heel duidelijk: er kan een 1e contactpersoon aangewezen worden, deze heeft recht op alle informatie omtrent de cliënt en ook recht op inzage van het medisch dossier. Er kan geen sprake zijn van een 2e contactpersoon met evenveel rechten. De zorgverlener dient de privacy van de cliënt te bewaren en mag geen informatie aan derden te verstrekken, zelfs niet als dat naaste familie is. Dit mag alleen als de cliënt daar uitdrukkelijk toestemming voor heeft gegeven.

    De verzorgenden handelen dus volgens de richtlijnen door jou geen informatie te verstrekken. Alleen is er nu wel het punt dat jij zonder overleg geen 1e contactpersoon meer bent. Volgens mij biedt de wet daar geen regels over. Het is natuurlijk wel erg vreemd dat het zo gelopen is. Zou je vader zelf toestemming hebben gegeven om je broer contactpersoon te maken? Dat zou het meest logisch zijn. Maar dan was het nog erg slordig van de instelling om dat niet met jou te communiceren. Wanneer je er met de EVV-er en leidinggevenden niet uit komt, zou je nog via het maatschappelijk werk van de instelling kunnen proberen te achterhalen hoe het nu precies gekomen is. Misschien zou je ook via de MEE kunnen achterhalen wat je rechten zijn, en of deze beslissing terecht is geweest.

    Ik wens je veel sterkte!

    Meer over de wet: http://hulpgids.nl/oud/wetten/wgbo.htm

  • johanna

    Het is een bijzondere merkwaardige constructie en ik zou graag willen weten wat te doen in situaties waarin 1 van de kinderen zichzelf bombardeert tot contactpersoon, in staat is om de andere kinderen buiten te sluiten en het recht op alles krijgt (ook bepaalt wie moeder mag bezoeken en of moeder mee mag met een wandelingetje o.i.d.) en de verzorging van het betreffende verzorgingshuis niet bereid is om 1 van de andere kinderen hun verhaal te laten doen of de gelegenheid te geven in contact te komen en belangrijke informatie aan de verzorgers te kunnen verstrekken. Kan 1 kind zoveel macht hebben zonder instemming van allen? Ik heb deze situatie dichtbij bij de hand en zou hierover graag advies hebben.

  • Inge

    Beste Tirza,

    Net als Nelleke in haar reactie, leef ik met je mee. Wat een moeilijke situatie. Nelleke heeft al duidelijk antwoord gegeven op je vragen, en haar antwoorden zijn ook zeker bruikbaar voor Johanna. Waar ik op in wil gaan is dat jouw situatie zich soms ook voordoet voor anderen, die betrokken zijn bij een bewoner van een verpleeghuis, maar aan wie geen informatie kan worden gegeven, wegens de privacy-wetgeving. Zo hoorde ik verhalen van partners van bewoners, die in de huiskamer van de afdeling erg betrokken waren geraakt bij andere bewoners. Als dan een van die andere bewoners ernstig ziek werd, en voor verpleging naar een andere afdeling was verplaatst, hoorden de huiskamergenoten en hun partners daar niets over. Terwijl er wel een band was gegroeid. Zo hoorde een partner van een bewoner pas over de dood van een andere bewoner, waarmee vriendschap was ontstaan, bij het sitje in de hal van het verpleeghuis, nog voordat ze iets op de afdeling daarover had gehoord! In de huiskamer was die andere bewoner gewoon een keer ‘verdwenen’. Nadat ze hierover had geklaagd, ging de verpleging serieus en creatief werk maken van ondersteuning van al deze sociale contacten. Zij konden weliswaar geen (medische) informatie geven, maar er werd aan het begin van de maaltijd wel even stilgestaan bij degenen die er niet bij konden zijn (en iedereen begreep dan wel dat zij ziek waren) en na het overlijden werd er duidelijk zichtbaar een kaarsje aangestoken bij een foto van die bewoner. Dat was met iedereen goed afgesproken en iedereen was daarmee akkoord gegaan.

    Zo kan er, op de afdeling, zonder overtreding van de wet, wel recht worden gedaan aan de onderlinge betrokkenheid tussen bewoners en hun naasten, die vaak onderling ook contact hebben als lotgenoten, en echt meeleven met elkaar.

    Wil je meer weten over deze relationele kant van de zorg, kijk dan ook eens op www.zorgethiek.nu , waar een groep (Tilburgse) zorgethici en praktijkmensen met elkaar dit soort dingen bespreekt.

    Intussen wens ik jou, Tirza, dat er al een goede oplossing is gevonden voor jouw moeilijke situatie.

    Hartelijke groeten en sterkte.

  • seniorcare24

    LIEVER THUIS DAN IN EEN VERPLEEGHUIS?

    Unieke zorg vanaf € 59,- per dag

    THUISZORG MET EEN INWONENDE ZORGVERLENER

    U heeft het lang volgehouden , maar nu lukt het niet meer . Het huishouden

    loopt niet lekker, lichamelijk verzorging gaat moeilijk en boodschappen

    doen is lastig . U bent 55-plus of heeft u verzorging nodig vanwege een

    handicap maar wilt wel graag in uw eigen huis blijven

    wonen. Leefthuis-Seniorcare24 plaatst door heel Nederland inwonende

    zorgverleners voor uw dag en nacht . Het gevolg hiervan is dat u veilig in uw

    eigen vertrouwde omgeving oud kunt worden en u het plezier in het leven

    blijft behouden.

    Leefthuis-seniorcare24 biedt zorg op maat :

    BELANGRIJKE VOORDELEN

    • Hulp bij huishouden Onze zorgverleners zijn niet aan vaste

    • Persoonlijke verzorging tijden gebonden zoals bv. zorgverleners

    • Activerende begeleiding uit de Thuiszorg die komen en gaan .

    • Ondersteunende begeleiding Onze zorgverleners worden gemiddeld voor

    • 24uur zorg en intensieve zorg een jaar bij u geplaatst . Dit betekent voor

    • Terminale zorg een lange periode dezelfde persoon.

    Vraag ons waar u recht op heeft :

    De kosten kunnen in veel gevallen betaald worden uit PGB (Persoon Gebonde Budget)

    en eventueel uit bijdragen van de WMO. Afhankelijk van de hoogte van de PGB zijn er

    meestal geen kosten.

    Bel: 06 – 12441016 of 023 - 8448337

    Kijk op www.seniorcare24.nl Email: seniorcare24@live.nl